کمی ساده‌انگارانه است که بخواهیم شخصیت یک فرد را به نوشته‌های او در وبلاگ و یا شبکه‌های اجتماعی گره بزنیم و در مورد افراد قضاوت کنیم. اصلاً چرا قضاوت کنیم؟
نوشته‌ها شاید بتوانند رگه‌هایی از شخصیت افراد را بنمایانند، امّا به تنهایی ابزار کافی و دقیقی برای تجزیه و تحلیل نیستند.
گاهی این عدم دقت و وجود تحلیل‌ها چنان زیاد است که انسان در نوشتن تامّل می‌کند؛ آن‌چنان تامّل می‌کند تا این‌که بالاخره از شرّ این تحلیل‌ها و پیش‌داوری‌ها از نوشتن منصرف می‌شود.

پ.ن: در نظر دارم که برخی از نوشته‌هایی را که پیش‌تر در شبکه‌های اجتماعی نوشته بودم، با اندکی ویرایش در وبلاگ «سخن تازه» منتشر کنم.